فولاد زنگ نزن فریتی AISI 430 به عنوان صفحات اتصال دهنده در پیل های سوختی اکسید جامد استفاده می شود. به منظور بهبود مقاومت به اکسیداسیون این فولاد در شرایط کاری پیل های سوختی اکسید جامد می توان از یک لایه پوشش محافظ بر روی اتصال دهنده ها استفاده کرد. در این تحقیق پوشش Ni-TiO2 بر روی زیرلایه ای از فولاد AISI 430 به وسیله روش آبکاری الکتریکی در حمام واتس حاوی ذرات TiO2 رسوب داده شد. ترکیب و خواص پوشش Ni-TiO2 به عنوان تابعی از دانسیته مورد ارزیابی قرار گرفت. مقدار نشست TiO2 در پوشش با افزایش مقدار دانسیته جریان افزایش پیدا کرد و بعد از رسیدن به مقدار A/dm24 کاهش یافت. همچنین مقدار اندازه دانه در پوشش کامپوزیتی Ni-TiO2 ابتدا تا مقدار A/dm23 کاهش پیدا کرد و با افزایش بیش تر از این مقدار دوباره افزایش پیدا کرد. حداکثر میزان سختی در مقدار جریان A/dm24 بدست آمد. برای بررسی مقاومت به اکسیداسیون، نمونه های پوشش دار و بدون پوشش به مدت 300 ساعت در معرض اکسیداسیون همدما در دمای 800 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. نتایج نشان داد نمونه های پوشش داده شده در حمام حاوی سورفکتانت SDS و بدون سورفکتانت SDS افزایش وزن کمتری نسبت به زیر لایه بدون پوشش داشتند. ساختار کامپوزیت بعد و قبل از اکسیداسیون همدما بوسیله SEM و XRD مورد مطالعه قرار گرفت.

زمینه و هدف: ثبات مینی اسکروها به عوامل مکانیکی در مراحل اولیه و بیولوژیک پس از استئواینتگریشن وابسته است. مینی اسکروها می توانند شوک های حرارتی محیط دهان را به مغز استخوان هدایت نمایند. نشان داده اند که میزان استئواینتگریشن و التهاب با شکست درمانی مینی اسکرو ارتباط دارد. هدف از مطالعه مقایسه واکنش بافت به مینی اسکروهای دارای پوشش کامپوزیتی در مقایسه با انواع فاقد پوشش می باشد.روش بررسی: در این مطالعه حیوانی مینی اسکروهای به قطر 1.4 میلی متر و طول شش میلی متر داخل فک بالای 12 خرگوش نر قرار داده شد. در سمت راست و سمت چپ برای هر خرگوش یک مینی اسکرو قرار گرفت. مینی اسکروهای سمت راست پوشش کامپوزیت داشتند.در سمت چپ مینی اسکروها بدون پوشش کامپوزیت بودند. در طول سه ماه، روزانه ده بار به طور متناوب آب سرد یک درجه سانتی گراد و آب گرم چهل درجه سانتی گراد وارد دهان حیوانات شد. پس از سه ماه، خرگوشها معدوم شدند و مقاطع بافتی پارافینه از فک تهیه شد. واکنش بافت با میکروسکوپ نوری بررسی شد. تست های Paired t Test و Wilcoxon sign rank برای آنالیز آماری استفاده گردید.یافته ها: میانگین استئواینتگریشن در گروه با پوشش کامپوزیتی 32.1±5.3 و در گروه بدون پوشش 20.4±3.43 بود. میزان استئواینتگریشن در مینی اسکروهای با پوشش کامپوزیتی به طور معنی دار بیشتر از گروه بدون پوشش بود. (p<0.0001)، در هر دو گروه نوع استخوان تشکیل شده نابالغ بود و واکنش التهابی وجود نداشت.نتیجه گیری: میزان استئواینتگریشن در مینی اسکروهایی که سر آنها با کامپوزیت پوشش داده شده است به طور معنی داری بیشتر مینی اسکروهای فاقدپوشش است.

در این پژوهش، پوشش نانو کامپوزیت هیبریدی Ni-P/Al2O3-SiC و پوشش ساده Ni-P، با استفاده از فرآیند آبکاری الکتریکی، روی زمینه ای از جنس مس تهیه گردید. آبکاری الکتریکی در هر دو مورد، بوسیله جریان مستقیم (DC) انجام شد. اندازه نانو ذرات SiC و نانو ذرات Al2O3 مورد استفاده برای تهیه حمام نانو کامپوزیت، به ترتیب nm55 و nm50 بود. مشخصه یابی و بررسی مورفولوژی سطح پوشش ها، به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی (Scanning Electron Microscopy) و طیف نگار تفکیک انرژی (Energy Dispersive Spectroscopy) انجام گردید. رفتار تریبولوژیکی پوشش ها با آزمون پین روی دیسک و ریز سختی آن ها به روش ریز سختی سنجی ویکرز (Vickers Microhardness Test)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. مورفولوژی سطح پوشش بعد از فرآیند سایش، بوسیله میکروسکوپ نوری بررسی گردید. نتایج نشان دادند که پوشش نانو کامپوزیت هیبریدی Ni-P/Al2O3-SiC، چسبندگی بسیار خوبی به زیر لایه مسی دارد. از سوی دیگر، مشارکت نانو ذرات آلومینا و نانو ذرات کاربید سیلسیم در پوشش نانو کامپوزیت هیبریدی سبب بهبود خواص تریبولوژیکی و افزایش ریز سختی لایه پوشش می گردد که این امر را می توان به استحکام زیاد نانو ذرات آلومینا و کاربید سیلسیم نسبت داد. همچنین با افزایش دانسیته جریان آبکاری، ریز سختی لایه پوشش Ni-P و Ni-P/Al2O3-SiC افزایش می یابد.

تحقیقات نشان می دهد امروزه استفاده از تکنیک رسوب دهی همزمان ذرات سرامیکی در حین پروسه الکترولس Ni-P مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. این ذرات مانند (PTFE، MoS2، SiC، B4C و Al2O3) می توانند خواصی مانند مقاومت شیمیایی بالا، عدم قابلیت انحلال، پایداری حرارتی در دمای بالا، سختی بالا و قابلیت خودروانکاری در پوشش ایجاد نمایند. هدف از این تحقیق تولید، بررسی و مقایسه خواص مقاومت به خوردگی و تریبولورژیکی نظیر سختی و ضریب اصطکاک پوشش های الکترولس کامپوزیتی Ni-P-WC-BN بر روی فولاد ساده کربنی است. در این بررسی سختی توسط دستگاه میکروسختی سنج و مقاومت به سایش توسط دستگاه پین روی دیسک اندازه گیری شد. ساختار و مورفولوژی سطح این پوشش ها نیز توسط پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی مورد مطالعه قرار گرفت. خواص خوردگی پوشش ها در محلول نمکی%3NaCl  توسط آزمون های پلاریزاسیون بررسی شد. نتایج نشان داد که پوشش کامپوزیتی الکترولس Ni-P-WC-BN از سختی، ضریب اصطکاک و حتی مقاومت به خوردگی بهتری نسبت به پوشش های Ni-P-WC و Ni-P-BN برخوردار می باشد.

در تحقیق حاضر، مکانیزم های سایش و خواص تریبولوژیکی پوشش های الکترولس Ni-P و Ni-P-Ag در دمای بالا مورد مطالعه قرار گرفته اند. در ابتدا نمونه های فولادی تحت فرآیند آماده سازی سطحی قرار گرفته و سپس وارد حمام آبکاری الکترولس نیکل-فسفر(با و بدون ذرات نقره) شده تا پوشش های Ni-P-Ag و Ni-P بر زیرلایه های مذکور رسوب داده شوند. پس از عملیات حرارتی در دمای ° C 400، سختی پوشش ها توسط ریزسختی سنجی ویکرز اندازه گیری شده و آزمایش های تریبولوژی به روش پین روی دیسک در دمای ° C500 انجام شد. همچنین ریزساختار پوشش ها توسط آنالیز XRD و مورفولوژی و سطح مقطع پوشش ها قبل و بعد از آزمایش سایش توسط میکروسکوپ نوری و SEM مجهز به آنالیز EDS بررسی شدند. نتایج نشان دادند که هم رسوبی ذرات نقره در پوشش نیکل-فسفر موجب خاصیت خود روانکاری ناشی از ایجاد تریبوفیلم های غنی از نقره شده که بعلت نفوذ ذرات نقره از عمق پوشش بسمت سطح پوشش در شرایط سایش دمای بالا بوده است. همچنین مکانیزم های سایش دما بالا در پوشش Ni-P-Ag، مکانیزم های خراشان، اکسیداسیون سطحی و تغییر فرم پلاستیکی تشخیص داده شده اند.